Woordenboek P

Dit is een lichtgewicht, gevlochten nylonkoord dat op precies dezelfde manier gemaakt is als het originele, oersterke parachutekoord. Het koord heeft een kern van 4 gevlochten kabels en zeer veel kunstig gevlochten nylondraadjes als buitenmantel. Daardoor is het identiek aan het originele parachutekoord, dat vanaf ongeveer 1940 door het Amerikaanse leger werd gebruikt.
Het parachutekoord werd ook ingezet om astronauten te beveiligen tijdens hun ruimtewandelingen vanaf het ruimteschip STS-82 om de Hubble Ruimte Telescoop te repareren.

Dit stoere en zeer soepele koord voelt zacht en glad aan omdat er in de buitenmantel ontelbare, zeer dunne draadjes verwerkt zijn. Het is momenteel in veel verschillende kleuren voor de hobbymarkt beschikbaar gekomen om er prachtige (stoere) sieraden van te maken.
De standaard dikte is 4 mm (diameter). Dit kan een treksterkte van 250 kg weerstaan!
Je kan het lijmen, naaien, smelten, knippen, snijden, uitrafelen, klemmen of knopen.
Zie het PATROON van een bijzondere armband met een stoere gesp, dat beschikbaar is op deze website.

Parelmoer is de naam van de iriserende kleurlaag aan de binnenkant van oester- en mosselschelpen. Wanneer een prikkelende stof (bijvoorbeeld scherp zand) de schelp binnendringt, beschermt de schelp zich door zijn binnenkant te bedekken met de stof Nacre. Deze stof vormt ook de parels en wordt daarom de “moeder van de parel” genoemd. Zo komt parelmoer aan zijn naam.
De Abalone is een uitgebreide familie van (zoutwater-) oestersoorten, die bekend staan om hun prachtige kleuren van het Nacre tegen de binnenkant van hun schelpen.
De meest beroemde van de Abalone-familie is de Paua. Deze oesterschelp heeft vaak zeer levendige kleuren (in elkaar overvloeiend roze, lila, paars, groen, blauw). Om dit effect verder te benadrukken laat men de stukjes schelp zich soms volzuigen met blauwe verf en wordt de achterkant afgedekt met kleurloze vernis.
De Paua schelp wordt uitsluitend in de wateren rond Nieuw Zeeland gevonden.
Bij het gebruik van parelmoer dien je er op te letten dat je contact met alcohol, spiritus, parfum, terpentine, e.d. vermijdt. Deze stoffen tasten blijvend de kleur en glans aan.

Iedere Photobead is een handgemaakt kunstwerkje, dat als volgt tot stand komt.
Van een professionele foto van hoge kwaliteit wordt een serie miniatuur-afdukken met een repeterend patroon op zeer dunne, transparante folie aangebracht. Uit die folie worden speciaal gevormde velletjes gesneden (uitgestansd).
Omdat het repeterend patroon van de foto niet dezelfde maat heeft als de uitgesneden velletjes, komt er steeds een ander deel van de foto op zo'n velletje terecht. Met andere woorden: ieder stukje folie heeft een unieke afbeelding gekregen.
Door bij dat uitsnijden een slimme vorm te kiezen, past het stukje folie in één keer vrijwel naadloos rond een kraal, hanger of knoop.
Het resultaat is dat ieder onderdeel er nét weer even anders uitziet dan haar zusje.

Het onderdeel is van te voren met een etsproces of met primer ruw gemaakt. Dat is nodig om er voor te zorgen dat het stukje folie goed kan worden gelijmd. Je zal begrijpen dat het, met 2 pincetten aanbrengen van een rafelig uitziend, onhandelbaar stukje folie, priegelwerk van de bovenste plank is ! 

Na het lijmen volgt een korte droogtijd, waarna de onderdelen in een moffeloven met infrarood licht worden "afgebakken". Tijdens deze behandeling wordt de afbeelding in het ruwe oppervlak van het onderdeel geëtst.
Na afkoelen wordt de hardgeworden folie voorzichtig van het onderdeel gepeuterd. Als het goed is, blijft de afbeelding dan achter.
Tot slot wordt er een beschermende lak op het onderdeel gespoten.
Na het verharden van deze lak kan de nieuwe Photobead alleen nog maar op bewonderende blikken rekenen. Ga jij de show stelen door deze Photobead in een sieraad te verwerken ?

Platbektang

Dit is een tang met twee volledig platte contactvlakken (bekken), waarmee je metaaldraad of metaalplaat stevig vast kunt houden en buigen. De tang is in goede conditie, als de contactvlakken volledig op elkaar aansluiten bij een dichtgeknepen tang. Controleer dit door de tang tegen het licht te houden en van opzij te proberen tussen de contactvlakken door te kijken. Je mag dan (bijna) geen licht zien.

Er bestaan twee modellen. De eerste heeft spits toelopende bekken (Engels: chain nose). De tweede heeft rechthoekige contactvlakken, die dus aan de punten (bijna) net zo breed zijn, als bij het scharnier (Engels: flat nose).

Beide modellen zijn in verschillende uitvoeringen leverbaar : 

A.)   Zo is er de platbektang met een gebogen (kromme) neus. Hiermee kan je voorwerpen aan hun zijkant vasthouden, zonder je pols te hoeven verdraaien.

B.)   Sommige platbektangen hebben fijne ribbeltjes op de contactvlakken. Die ribbeltjes zijn bedoeld om de tang meer grip op het voorwerp te geven. Omdat die ribbels het glanzende oppervlak van zacht metaal (koper, zilver) kunnen beschadigen, moet je voorzichtig zijn met deze soort tang. Gebruik hem alleen voor dunne producten waarop je weinig kracht hoeft te zetten om ze te bewerken.

C.)   Als de platbektang uitgerust is met nylon inzetstukken in de beide bekken is dat een goede methode om de tang meer grip op het voorwerp te geven, zonder dat er deuken of krasjes ontstaan.

Het open en dicht buigen van oogjes of ringetjes gaat het best met een platbektang met spits toelopende bekken.

Voor dit soort werk heb je twee van deze tangen nodig. Je zet aan weerszijden van de opening de tangen en verdraait ze in tegengestelde richting. Zo blijft de mooie ronding in het oogje of ringetje intact.

Op deze manier maak je het ook weer dicht. Dus nooit een oogje opentrekken, maar naar opzij verbuigen!

Met deze tang kan je geen ronde oogjes maken. Doe dat met een rondbektang.

Zowel keramiek als porselein lenen zich uitstekend om, na het bakproces, te beschilderen en daarna opnieuw te bakken. Dit "kleurbakken" heet emailleren, glazuren of moffelen.

Porselein werd al in de 7e eeuw in China uitgevonden, waarna het vele eeuwen duurde voordat de eindproducten in Europa bekend werden. Het zou tot de 18e eeuw duren voordat er in Europa een porseleinfabriek werd gevestigd. Al die tijd wisten de Chinezen het proces geheim te houden.

Pas in de 20e eeuw duiken er hier en daar in Europa sieraad-onderdelen, zoals kralen, op. Het is waarschijnlijk een kwestie van mode en smaak dat porselein meer dan 1000 jaar lang uitsluitend als (sierlijk) gebruiksvoorwerp in de huishouding werd gebruikt. Gelukkig zijn er inmiddels kunstenaars, die porselein ontdekt hebben om er zeer gladde en kleurvaste sieraad-onderdelen van te maken.

Woordenboek

A

B

C

D

E

F

G

H

I

J

K

L

M

N

O

P

Q

R

S

T

U

V

W

Z